پزشکی

بسیاری از بیماران نمی توانند آگاهانه واقعه ای را که باعث شروع مشکل شان شده است به خاطر بیاورند. این موضوع معمولا زمانی رخ می دهد که واقعه ناگوار در دوران کودکی رخ داده باشد و بیمار قادر به یادآوری آن نیست و از طریق توصیفاتی که خانواده اش می کنند از وجود چنین اتفاقی باخبر می شود. به علاوه احتمال دارد بیمار آن اتفاق را در ذهنش سرکوب کند و نتواند سوء استفاده و یا غفلتی را که تجربه کرده است به خاطر آورد. از نظر بالینی غالبا اضطراب به عنوان خاطره ای از اتفاق ناخوشایندی که سابقا در زندگی بیمار رخ داده است باقی می ماند. بسیاری از بیماران درست زمانی که فکر می کنند اوضاع رو به راه است و همه چیز خوب پیش می رود دچار حمله هراس می شوند یا اضطراب شان به شدت افزایش می یابد. به نظر می رسد وضعیت مذکور واکنش بدن برای یادآوری این موضوع است که درست وقتی همه چیز خوب است و بیمار احساس آرامش می کند اضطراب وجود دارد. فروید هم به این مطلب اشاره می کند و معتقد است بیماران هیستریک (افرادی که از علایم جسمی ناشی از استرس رنج می برند) در واقع از خاطرات شان رنج می برند. او در مقاله خود با نام تکرار، یادآوری و حل و فصل پیشنهاد می کند که ما الگوهای مان را بارها و بارها به همان طریقی که در گذشته برای مان اتفاق افتاده است تکرار می کنیم. این پدیده با اطلاعات موجود در علم عصب شناسی جدید در مورد حافظه رویه ای یا حافظه کارهای تکراری که نیازمند تفکر آگاهانه نیستند مطابقت دارد. این مطلب علت بروز نشانه های جسمی خاص در واکنش های سالگرد می باشد.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

افرادی که از اضطراب رنج می برند مثل سایر بیماران روان پزشکی از این که به آن ها انگ بیمار روانی زده شود نگرانند. بیماران معمولا به دلیل ناتوانی در کنترل اضطراب شان احساس ضعف می کنند. به علاوه برخی از آن ها به شدت از احساس تنهایی هراسانند و می ترسند اگر دیگران بدانند که آن ها چقدر احساس خلاء، نیازمندی، ترس، وحشت و نقص می کنند تنهاتر شوند. بعضی از بیماران از اتفاق وحشتناک تری می ترسند و آن طرد شدن توسط خانواده به خاطر ابتلا به اضطراب و از دست دادن کنترل خود به دلیل نگرانی می باشد. شاید این افراد از دیوانگی و ابتلا به یک بیماری روانی وخیم تر- مثلا بیماریی که قبلا یکی از اعضاء خانواده به آن مبتلا بوده است- می ترسند. تمام این دلایل باعث می شوند که بیماران علایم شان را مخفی کنند و به هیچ قیمتی مشکلات خود را درمان نکنند. بدترین بخش ماجرا این است که بیمار حتی به خودش هم دروغ می گوید و به همین خاطر نه تنها از کمک و پشتیبانی اطرافیان برخورد نمی شود بلکه از درمان های موثر و استاندارد موجود هم محروم می گردند.
اگر ما می دانستیم که احساس اضطراب چگونه است و چطور هر کسی می تواند این حالت را در وجود خود حس کند گام بزرگی به درمان این مشکل نزدیک می شدیم. روان درمانی به افراد کمک می کند تا به حس یکپارچگی بیشتری در وجودشان دست یابند. به علاوه درمان می تواند شکاف های عمیق عاطفی بین اعضاء خانواده را پر نماید و به تسهیل ارتباطات در سیستم های خانوادگی ناکارآمد کمک کند. اضطراب نماد ناتوانی ذهن در مدیریت یک کشمکش روانی ویژه می باشد که این ناتوانی از طریق درمان مشخص و روشن می شود. هر کسی که یک فرد مضطرب را به دلیل مشکلاتش سرزنش کند احتمالا در مدیریت بعضی از جنبه های تعارضات درونی خود احساس ناتوانی می کند.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

دکتر راندولف نیز و جورج ویلیامز در کتاب شان در کتاب شان با عنوان چرا ما گیر می افتیم به اهداف تکاملی اضطراب اشاره کرده اند. سیستم اضطراب در خدمت پاسخ جنگ یا گریز است و برای حفاظت از انسان طراحی شده است. در یک آزمایش جالب چند ماهی کوچک در یک سمت آکواریوم و یک کوسه پشت شیشه از که آکواریوم را به دو قسمت تقسیم می کرد قرار داده شدند. محققان ماهی های کوچک را بر اساس واکنشی که پس از مشاهده کوسه نشان دادند به سه گروه تقسیم کردند: ترسوها (که پنهان می شدند)، معمولی ها (که به شنای خود ادامه می دادند) و دلیرها (که به ماهی بزرگ خیره می شدند). سپس شیشه جدا کننده برداشته شد و پس از گذشت شصت ساعت، 40 درصد از ماهی های گروه ترسو زنده بودند در حالی که تنها 13 درصد از ماهی های گروه معمولی باقی مانده بود و هیچ یک از ماهی های گروه دلیر در آکواریوم دیده نمی شدند (ماهی هایی که زنده نمانده بودند توسط کوسه شکار شده بودند). این مورد یکی از مثال هایی است که نقش اضطراب در حفاظت از انسان نشان می دهد. همان طور که سیستم های زنگ خطر برای نجات زندگی آدمی در برابر آتش طراحی شده اند اگر چه بسیاری از هشدارهای آن ها اشتباه است. احتمالا به همین دلیل ما از برخی اختراعات دنیای جدید مثل پرتوهای اتمی با اسلحه به قدر کافی نمی ترسیم. فوبی های شایع- مثل ترس از ترک کردن منزل، پرواز، رانندگی، محور توجه دیگران بودن یا محبوس شدن در مکان های بسته- همگی ریشه در موقعیت هایی دارند که از نظر تکاملی کاملا خطرناکند (مثل آسیب دیدن در صورت جدا شدن از گروه، افتادن از مکان های مرتفع، سرعت زیاد شکارچیان زمان حمله به شکار، تنبیه شدن یا گیر کردن در یک غار).

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

استفاده خودسرانه از عینک عوارض جانبی زیادی برای بینایی ما دارد هرگز به طور خودسرانه اینکار را انجام ندهید چون باعث بروز آسیب های مختلف به چشمان شما می شود

محمد کی پور ،اپتومتریست با اشاره به عوارضی که استفاده از عینک های غیراستاندارد به چشم وارد می کنند، گفت : باید تجویز عینک استاندارد با انجام معاینات هدفمند تخصصی که بر اساس مبانی  انکسار سنجی، توسط پزشک متخصص صورت پذیرد، در غیر این صورت ممکن است استفاده از عینک های طبی بدون تجویز متخصص، پیامدهایی نظیر: بروز سردردهای مکرر ، تشدید علامت های چشمی، تاری دید متناوب، دوبینی، سرگیجه،بروز و شدت تنبلی چشم، اختلال در بعد دید، اختلال پایدار در تشخیص فواصل و حتی حالت تهوع را به همراه داشته باشد.

وی ادامه داد: همچنین در کودکان خردسالی که عیوب انکساری بالا و اختلال قدرت بینایی در 2 چشم خود را دارند یا به انحرافات چشمی دچار هستند؛ به تضعیف انگیزه برای استفاده از عینک و تشدید تنبلی چشم منجر می شود که نهایتا تضعیف دائمی چشم را به همراه دارد و لازم به ذکر است که حتی رضایت بیمار از وضعیت دید با عینک های غیر استاندارد، به منزلهٔ ضمانتی برای حفظ بینایی مطلوب محسوب نمی شود و چه بسا به بروز اختلال دراز مدت در چشم منجر شود .

دکتر کی پور افزود: نکتهٔ مهم دیگر اینکه، علاوه بر لزوم تجویز نمره عینک توسط متخصص، در انتخاب نوع فریم و تراش عدسی، ظرافت های خاصی مطرح است که باید در فرایند پیوستهٔ اصلاح عیوب انکساری لحاظ شود؛به عنوان مثال: در برخی مواقع تغییر فواصل مرکز عدسی ها در دقت و کیفیت دید افراد نقش بسزایی دارد و ایجاد خواص منشوری بعضی عدسی ها به بروز برخی اختلال ها منجر می شود .

این متخصص در بخش پایانی گفت : مدت استفاده از عینک های طبی غیر استاندارد برای بروز عوارض آن فرمول خاصی ندارد، ممکن است در برخی افراد به محض استفاده عوارض بروز کند و در برخی به مرور زمان پدیدار شوند ، به طور طبیعی بخشی از این عوارض ناخواسته با قطع مصرف در حد زیادی رفع می شود و همچنین با تغییر نمره تجویزی می توان از استمرار مخاطرات عوارض پیشگیری کرد و به این بیماران توصیه می شود حتما به هنگام مراجعه به متخصص ، عینک غیر استاندارد خود را همراه داشته باشند تا در تجویز عینک مناسب جدید ، موثر واقع شود .

باشگاه خبرنگاران جوان

اضطراب هوشیار به حالتی اطلاق می شود که ما می دانیم که از چیزی ترسیده ایم. مار، ارتفاع، آلودگی، اولین قرار ملاقات یک سخنرانی مهم امتحان یا رفتن به مطب پزشک همگی از جمله ترس های هوشیار هستند.
اضطراب ناهوشیار حالت عاطفی است که در حوزه آگاهی انسان قرار ندارد. این اضطراب اغلب زمانی که یک نفر ظاهرا بدون آگاهی مبتلا به حمله هراس می شود رخ می دهد. در چنین حالتی اگر چه بیمار متوجه ترس شدید خود می شود ولی دلیل آن را نمی داند. به طور مثال اگر این فرد روز کریسمس در حال رانندگی به سوی منزل والدینش دچار حمله هراس شده باشد ممکن است علت ناخودآگاه آن مقاومت علیه رفتن نزد والدینش باشد. در این حالت هر دو نوع اضطراب- هوشیار و ناهوشیار- ممکن  است با هم رخ دهند.
برای مثال ممکن است یک نفر از ترس خود نسبت به خون آگاه باشد اما از علت آن ناآگاه باشد. احتمال دارد دلیل ترس یک پسر از خون به یاد آوردن خاطره ای از مادرش باشد که سال ها قبل با بدنی خونین به بیمارستان مراجعه کرد و همان جا درگذشت یا علت ترس دختری از خون این باشد که خودش و مادرش در مواجهه با اولین دوره قاعدگی اش بسیار نگران و وحشت زده شده بودند. در بزرگسالی این دختر یا پسر زمانی که به طور آگاهانه از مرگ همسرشان در اثر تصادف می ترسند و قادر به تحمل این ترس نیستند از آن اجتناب می کنند و در عوض به طور آگاهانه بر ترس از خون متمرکز می شوند.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

طی صد سال گذشته یکی از مباحث مهم مطرح در مکتب روانکاوی، بررسی مواجهه انسان با اضطراب است. راهکارهای روانی که به مدیریت اضطراب در ذهن و بدن آدمی کمک می کنند مکانیسم های دفاعی نامیده می شوند. در فرمول بندی کلاسیک فروید بر مفاهیم مقاومت، نشانه ها و اضطراب تاکید زیادی شده است. او واکنش بدن به خطرهای ادراک شده را که به صورت اضطرار تجربه می شوند با جزئیات شرح داد. این واکنش به ذهن پیام می دهد که برای دفاع در برابر این احساس ناخوشایند راه حلی پیدا کند. فروید بر دفاع سرکوبی (یعنی انکار ناهشیار محرک های ناخوشایند) تاکید داشت در حالی که دخترش آنا چندین مکانیسم دفاعی را در کتاب معروف خود با نام  ایگو و مکانیسم های دفاعی نام برد. او مکانیسم های دفاعی را به چند طبقه تقسیم کرد. بعضی از مکانیسم ها به سرکوب کردن احساسات اختصاص دارند که به این وسیله انسان را از احساسات دردناک دور می کنند دسته ای دیگر به جابجایی احساسات می پردازند و شرم ناشی از تجربه چنین احساساتی را به گردن فرد یا موضوع دیگری مثل ترس از سگ ها یا فضاهای بسته می اندازند یک گروه از مکانیسم های دفاعی نیز جسمانی کردن نام دارند که احساسات ناخوایند فرد را به مشکلات جسمی مبدل می کند.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

ارتباط بین جنسیت و اضطراب بسیار پیچیده است. در کل به دلایلی که هنوز برای محققان مشخص نشده است زنان دو برابر مردان اختلالات اضطرابی را تجربه می کنند و یا زمینه ژنتیکی ابتلا به آن را به ارث می برند. آمار مذکور به کشور محل سکونت یا وضعیت درمانی افراد مرتبط نیست. یک تفاوت زیستی واضح بین زنان و مردان هورمون های آن هاست. احتمال می رود ترشح هورمون استروژن زنان را برای ابتلا به هراس مستعد می سازد که از نظر تکاملی برای مراقبت از محل زندگی مورد نیاز است. یکی دیگر از علل احتمالی  این موضوع عوامل فرهنگی است. در تمام جهان بروز علایم اضطراب در زنان و دختران و جستجوی راه هایی برای رهایی از این مشکل قابل قبول و پذیرفته شده است در حالی که از مردان و پسران انتظار می رود که ترس خود را نشان ندهند یا آن را انکار کنند. به همین دلیل مردانی که از مردن وحشت دارند احتمالا شکارچی می شوند و مردانی که از نشان دادن درد خود می ترسند وقتی در بیمارستان بستری می شوند دردشان را انکار می کنند. نهایتا به نظر می رسد که احتمالا مردان به اندازه زنان مضطرب می شوند اما آن را به اشکال دیگری مثل سوء مصرف مواد یا خشونت نشان می دهند.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

در قرن بیستم به خصوص سال های 1990 تا 2000 جهش بزرگی در زمینه علم عصب زیست شناسی به وجود آمد. به همین دلیل این دوره را دهه مغز می نامند. در کتاب مغز هیجانی نوشته جوزف لدوکس بنیان های عصب- زیست شناسی مغز شرح داده می شود و  ارتباط آن با نحوه ادراک ما از ترس مطرح می گردد. لدوکس به طور مفصل در مورد اطلاعات مختلفی که به طور خودآگاه یا ناخودآگاه از یک ورودی حسی فوری (مثل یک تصویر یا بو) به سطوح بالاتر تفکر می رسند و موجب پاسخ جنگ یا گریز به صورت جسمی یا هیجانی می شوند توضیح داده است.
مطالب اساسی که به تدریج در مورد مغز به دست آمده اند تحقیقات دانشمندان را جالب تر و جذاب تر کرده اند. در حال حاضر ما می دانیم که مناطق مشخصی از محور مغز در ایجاد اضطراب نقش دارند یک ناحیه به نام آمیگدال به محرک های خطرناک یا برانگیختن بدن از نظر شیمیایی برای نشان دادن یک واکنش سریع پاسخ می دهد. زمانی که خطری انسان را تهدید می کند ارتباطات آمیگدال با بدن بدون گذر از مناطق بالاتر تفکر برقرار می شود تا پاسخ جنگ یا گریز به سرعت صادر شود. این بخش (که به مرتبط ساختن هیجانات و تفکر اختصاص دارد سیستم لیمبیک نامیده می شود) وقایع ناخوشایند یا سوانح دردناک را به خاطر می سپارد و با کدگذاری این خاطره به ارزیابی موقعیت های خطرناک در آینده کمک می کند. استرس مزمن موجب افزایش کورتیزول می گردد که خود منجر به بروز برخی بیماری ها یا ایجاد اثرات زیان باری بر بدن می شود به همین دلیل اضطراب مزمن اثرات بسیار مخربی بر بدن دارد.
بیشترین مطالعات در زمینه بنیان های عصب شناختی بر روی دو اختلال هراس و استرس پس از سانحه انجام شده است. با این وجود حیطه های مهیج بسیاری هنوز ناشناخته است که
می توانند در تحقیقات آتی با کمک تصویربرداری مغزی و توجه به نقش تمام پیام رسان های موثر در تنظیم اضطراب مورد بررسی قرار گیرند. مهم ترین پیام رسان های عصبی عبارتند از: کورتیزول، اپی نفرین، نوراپی نفرین، گاما آمینوبوتیریک اسید و سرتونین. باید به خاطر داشت که در واقع صدها پیام رسان عصبی ناشناخته در شکل گیری تفکر، احساسات و ارتباطات آن ها با بدن نقش دارند اگر چه اطلاعاتی در مورد عملکرد هر پیام رسان عصبی موجود است اما هنوز در مورد نحوه ارتباط این بخش با کل مغز چیزی نمی دانیم.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

یک تمایز مهم و اساسی بین ترس و اضطراب وجود دارد. اضطراب نوعی سیستم هشدار دهنده است به این وسیله مغز به بدن اطلاع می دهد که ممکن است اتفاق ناخوشایندی رخ دهد. از سوی دیگر ترس زمانی بروز می کند که واقعه بدی اتفاق افتاده و یا در شرف وقوع باشد. برای مثال ا گر شما قبل از این که همسرتان آزمایش های پزشکی معمول را برای ارزیابی سلامتی اش انجام دهد نگران از دست دادن او بر اثر ابتلا به بیماری باشید در این زمینه مبتلا به اضطراب شده اید. دلایل بروز چنین اضطرابی بسیار مهم هستند. یکی از این علل ممکن است حادثه ناگوار مهمی باشد که قبلا برای شما رخ داده است. نگرانی از وقوع مجدد یک اتفاق ناخوشایند ممکن است موجب بروز اضطراب در مورد احتمال وقوع آن شود. ضرب المثل مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می ترسد به همین موضوع اشاره دارد. این حالت با وضعیت عاطفی فردی که با همسر مبتلا به سرطان بدخیم زندگی می کند تفاوت دارد. در این شرایط حتی با وجود درمان مناسب نهایتا همسر بیمار خواهد مرد و فرد سوگوار خواهد شد. به همین دلیل ترس از مرگ همسر- با واکنش های عاطفی و جسمی اش- کاملا مناسب و مرتبط با واقعیت می باشد.
این مثال تفاوت های اساسی بین اضطراب و ترس را نشان می دهد. ترس امروز ممکن است به اضطراب فرد بینجامد. این پدیده باعث می شود که اضطراب را یادآوری حوادث استرس زا، فقدان ها و وقایع مهم زندگی که در گذشته رخ داده اند در نظر بگیریم.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

اضطراب طبیعی شاه کلید بدن است و انسان را به انجام اعمالی برای دستیابی به کارایی بالاتر ترغیب می کند. اضطراب بیمارگونه مانع از انجام کارهای مورد علاقه و تجربه احساسات مطلوب در بیماران می شود. برای مثال یک آزمون ممکن است موجب شود که افراد مطالعه بپردازند یا این که به یک چالش و مشکل بزرگ مبدل گردد. اضطراب بیمارگونه احتمال دارد به شکل وسواس روی تمام جزئیات موردنیاز به منظور آماده شدن برای آزمودن خود را نشان دهد در حالی که بیمار واقعا هیچ مطلبی را مطالعه نمی کند. نویسندگان موسیقی دان ها و دانش آموزان این اضطراب را از طریق اهمال کاری یعنی به تعویق انداختن شروع یک کار به خاطر اجتناب از احساس ترس نشان می دهند. نهایتا این وضعیت ممکن است به فلج روانی و جسمی افراد منجر شود و آن ها را از انجام امور به روش دلخواهشان بازدارد. اضطراب به شکل سالم یا بیمارگونه یک وسیله ارتباطی مهم با احساساتی است که می توانند در درک محرک های برانگیزنده ترس در محیط به ما کمک کنند. توجه دقیق به احساسات و عواطف در تمایز ماهیت ترس مفید است و منجر به بروز رفتارهای مناسب تر غیر بیمارگونه می شود.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد

اضطراب طبیعی و انطباقی یک بخش ذاتی از رشد انسان است. لازمه گذر از مراحل مختلف زندگی تجربه اضطراب می باشد. یک عصب شناس اتریشی به نام زیگموند فروید از تولد نوزاد به عنوان مثالی برای شرح نحوه بروز اضطراب استفاده می کند. او معتقد است که انسان ها شبیه نوزادی هستند که قرار است متولد شود. اگر چه ترک کردن رحم که مکانی راحت و امن است و ورود به دنیای جدید ظاهرا بسیار دشوار است اما این مکان جدید آزادی بیشتری را برای نوزاد به همراه دارد. در هر مرحله رشدی اضطراب جدیدی پایدار می شود. گام بعدی در رشد یک کودک خودمختاری است. آن ها راه رفتن را می آموزند و کم کم از والدینشان فاصله می گیرند. کودکان خانه را به قصد رفتن به مدرسه یا دانشگاه ترک می کنند. بعدها ازدواج می کنند با مشکلات پرورش فرزندان روبرو می شوند، پا به سن می گذارند، دچار مشکلات جسمی و بیماری می شوند و نهایتا می میرند. ما همواره از مواجهه با مراحل بعدی زندگی دچار اضطراب می شویم.
در دوره ابتدایی زندگی رسیدن به مراحل بعدی رشد حس رهایی از فشارهای مراحل قبل و در دوره های پایانی زندگی ترس از فقدان ازادی های پیشین را به همراه دارد.
تمام این دوره های اضطراب طبیعی هستند. گذر از هر دوره ممکن است تحت تاثیر تجربیات انسان از دوره های قبلی رشد قرار گیرد. برای مثال کودکی که با طلاق یا مرگ والدینش در اثر بیماری مواجه شده است ممکن است به دلیل خاطرات تلخ و ترس هایش برای ترک منزل و رسیدن به استقلال دچار مشکلات بیشتری شود. این کودک احتمالا در قبال مراقبت از والد خود احساس مسئولیت می کند یا نگران است که رفتن او از منزل ممکن است پدر یا مادرش را بکشد. وقتی افراد مهم زندگی کودک او را ترک می کند و باعث رنجش اش می شوند احساسات واقعی وی در ارتباط با طلاق تحت تاثیر این ترس ها قرار می گیرد.

این مطلب توسط  مجله پزشکی دکتر سلام تهیه شده است. استفاده از آن فقط با ذکر منبع دکتر سلام(hiDoctor.ir) مجاز می باشد